نظریه مدرن نمونه کارها (MPT)

نظریه مدرن نمونه کارها (MPT) یک عمل گسترده برای بهینه سازی اوراق بهادار سرمایه گذاری برای دستیابی به بزرگترین پاداش بالقوه برای میزان ریسکی است که یک سرمایه گذار مایل به فرض آن است. بیاموزید که MPT به ما چه می گوید و چگونه سرمایه گذاران می توانند از آن برای توسعه پرتفوی متنوع بهینه استفاده کنند.

Designer491/istock از طریق Getty Images

MPT چیست؟

MPT یا تئوری نمونه کارها مدرن ، یک تکنیک ریاضی برای توسعه ترکیب "بهینه" دارایی ها (یا کلاس های دارایی) در یک نمونه کارها برای یک مقدار خاص از ریسک است. بهینه در این مورد به معنای ترکیب دارایی است که از لحاظ تئوریکی حداکثر بازده را برای سطح ریسک موجود در نمونه کارها ارائه می دهد. ریسک با انحراف استاندارد بازده تاریخی در دارایی های منتخب (که مربوط به نوسانات آنها است) تعریف می شود. به زبان ساده ، MPT ابزاری برای بهینه سازی متنوع سازی نمونه کارها است.

در اصل ، MPT یک تحلیل آماری است که از بازده تاریخی هر طبقه دارایی یا دارایی و همبستگی بازده با سایر دارایی های موجود در نمونه کارها استفاده می کند تا نسبت هر دارایی را که حداکثر پاداش را برای هر مبلغ معین به حداکثر می رساند ، تعیین کند. خطرگفته می شود که اوراق بهادار "کارآمدترین" است که آنها می توانند بیشترین پاداش را برای یک مقدار معین از ریسک بازگردانند و MPT به ما می گوید که ترکیب دارایی ها به نسبت های خاص می تواند منجر به ویژگی های بهتر ریسک برای نمونه کارها شود.

یک فرض پذیرفته شده در سرمایه گذاری این است که هرچه پاداش بالقوه شما با یک دارایی یا دارایی دارایی بالاتر باشد ، خطر بیشتر می شود (همانطور که با انحراف استاندارد آن در بازده تاریخی اندازه گیری می شود). آنچه MPT کشف کرد این بود که شما اغلب می توانید با ترکیب چندین دارایی در یک نمونه کارها به نتایج کلی بهتری (یعنی بازده بیشتر برای همان میزان ریسک یا ریسک پایین تر) دست یابید - و MPT می تواند به شما بگوید کدام دارایی ها و به چه نسبتبشر

مرز کارآمد چیست؟

نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل MPT برای یک نمونه کارها از دارایی های مشخص شده را می توان در یک طرح گرافیکی از انحراف استاندارد (یعنی خطر) در مقابل بازده مورد انتظار کلیه ترکیبات آن دارایی ها نشان داد. در مورد ساده فقط دو دارایی ، مثلاً سهام و پول نقد ، این طرح کلیه پرتفوی های ممکن را از 100 ٪ سهام و 0 ٪ پول به 0 ٪ سهام و 100 ٪ پول نقد نشان می دهد. هنگامی که یک خط از طریق بالاترین اوراق بهادار بازگشت برای تمام سطوح خطر ترسیم می شود ، منحنی را تشکیل می دهد که "مرز کارآمد" نامیده می شود.

منحنی مرزی کارآمد (Scot Stockton/Seeking Alpha)

تاریخچه تئوری نمونه کارها مارکوویتز

MPT در مقاله خود در سال 1952 به نام "انتخاب نمونه کارها" توسط هری مارکوویتز پیشگام شد که وی جایزه نوبل اقتصاد را به دست آورد. MPT همچنین به عنوان "بهینه سازی نمونه کارها مارکوویتز" یا "تجزیه و تحلیل واریانس متوسط" شناخته می شود ، MPT ابزاری برای مدیریت نمونه کارها است که به طور گسترده توسط سرمایه گذاران نهادی مانند صندوق های متقابل ، صندوق های بازنشستگی و صندوق های پرچین مورد استفاده قرار می گیرد.

فرضیات اصلی تئوری نمونه کارها مدرن

هرگز نمی توان دقیقاً دانست که چگونه یک دارایی مالی ریسک در آینده عملکرد خود را انجام خواهد داد ، اما نظریه های مالی کلاسیک مانند فرضیه بازار کارآمد ، مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه و نظریه نمونه کارها مدرن از روشهای آماری برای پیش بینی عملکرد تعداد زیادی سهام و از آنها استفاده می کنندآنها ده ها سال است که برای سرمایه گذاران نهادی خوب کار کرده اند.

دو فرضیه اصلی که MPT مبتنی بر آن است عبارتند از:

1. آن انحراف استاندارد از بازده های گذشته یک اندازه گیری معتبر از خطر است

در حالی که انحرافات استاندارد در بازده نمایانگر یک پروکسی گسترده برای ریسک است ، اما آنها به طور خاص خطر نزولی در هر دارایی را برطرف نمی کنند. علاوه بر این ، انحرافات استاندارد ثابت نیستند و در دوره های زمانی مختلف متفاوت خواهند بود.

2. این که همبستگی بین دارایی های مختلف و کلاس های دارایی در آینده ثابت خواهد ماند

همبستگی ها نیز ثابت نیستند و در دوره های زمانی مختلف متفاوت خواهند بود. برای موقعیت هایی که این فرضیات معتبر نیستند ، MPT ممکن است ابزاری مفید نباشد. علاوه بر این ، MPT فقط می تواند یک نمونه کارها را در برابر خطر ایدیوسنکراتیک بهینه کند ، که این خطر یک دارایی خاص است. این نمی تواند در برابر ریسک بازار بهینه شود ، که بر کل نمونه کارها تأثیر می گذارد.

نظریه نمونه کارها مدرن در مقابل اقتصاد رفتاری

اقتصاد رفتاری به ما می گوید که در صورت عدم وجود یک رشته متنوع سازی خاص ، سرمایه گذاران تمایل دارند که در زمان های اشتباه ، در داخل و خارج از سهام گله کنند و از این طریق عملکرد آنها را نسبت به بازار کاهش می دهند. دو روش استفاده از MPT برای نگه داشتن سرمایه گذاران در مسیر صحیح به شرح زیر است.

1. نظریه دو صندوق

این تئوری دو صندوق رشد MPT است که می تواند عملاً توسط سرمایه گذاران انفرادی مورد استفاده قرار گیرد. این گفته می شود که پرتفوی بهینه در سطوح مختلف ریسک می تواند در اصل فقط با دو دارایی ساخته شود: یک صندوق متقابل متنوع و یک دارایی بدون ریسک مانند صندوق بازار پول ، صورتحساب نقدی یا خزانه. این بدان معنی است که سرمایه گذاران با پرتفوی متوسط نیازی به تلاش برای یافتن سهام فردی کافی برای انجام تجزیه و تحلیل MPT مؤثر ندارند و در عوض می توانند صرفاً ترکیبی از یک صندوق متقابل و پول نقد واحد را برای دستیابی به نتیجه مشابه نگه دارند.

2. تخصیص دارایی استراتژیک

تخصیص دارایی استراتژیک به دنبال متنوع سازی یک نمونه کارها با ترکیبی از کلاس های دارایی های مختلف است که دیدگاه طولانی مدت به سرمایه گذاری را می گیرد و سپس به صورت دوره ای این تخصیص را مجدداً تعادل می بخشد. این بدان معناست که همانطور که کلاسهای دارایی نسبت به تخصیص هدف از آن قدردانی یا کاهش می یابند ، تعادل مجدد آنها را به خط باز می گرداند.

به عنوان نمونه ، فرض کنید که یک تخصیص بهینه بهینه در سهام 60 ٪ ، 30 ٪ در اوراق قرضه و 10 ٪ پول نقد و پس از شش ماه سهام از اوراق بهادار بهتر است به گونه ای که این نمونه کارها 65 ٪ سهام بود ، 27 ٪اوراق قرضه و 7 ٪ پول نقد ، تعادل مجدد برخی از سهام را به فروش می رساند و اوراق و پول بیشتری را برای بازیابی ترکیب اصلی خریداری می کند.

مزایای درک MPT

در حالی که ریاضیات MPT می تواند برای سرمایه گذاران انفرادی کمی پیچیده باشد ، درسهای مهمی از MPT وجود دارد که می تواند برای بهبود عملکرد کلی استفاده شود. این شامل:

• افزایش تنوع دارایی برای دستیابی به ویژگی های بهتر ریسک در یک نمونه کارها کلی.
• بهبود عملکرد کلی یک نمونه کارها با مخلوط کردن در دارایی های غیر همبستگی یا با همبستگی منفی (یعنی دارایی هایی که با پایین آمدن دیگران بالا می روند).
• ترکیب دارایی های پرخطر (یعنی سهام) با دارایی های کم خطر (یعنی اوراق قرضه یا پول نقد) برای ارائه ویژگی های بهتر ریسک بلند مدت بهتر از هر کلاس دارایی به خودی خود.
• متنوع سازی توسط کلاس دارایی و همچنین دارایی های فردی. تعداد زیادی از سهام به تنوع کمک می کند ، اما مخلوط کردن سهام با اوراق قرضه ، اوراق بهادار دولتی ، پول نقد ، طلا یا انواع دیگر دارایی حتی می تواند از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.

خط پایین

سرمایه گذاران غالباً بیش از حد روی آنچه سهام برای مالکیت دارند و نه بر مشخصات ریسک-پاداش از سبد کلی خود تمرکز می کنند. درک آنچه که از نظریه مدرن نمونه کارها آموخته شده است می تواند در ایجاد دیدگاه بیشتر در مورد نمونه کارها به عنوان یک کل و تنوع کلاسهای دارایی در آن بسیار آموزنده باشد.